บทที่ 25 ตอนที่ 25
เขากระชากหล่อนให้คุกเข่าบนเตียง และกอดหล่อนแนบอก “อย่าคิดว่าจะได้อยู่ในฐานะเมียของฉันอย่างสุขสบาย เธอต้องทำหน้าที่ของเมียให้คุ้มค่า”
“แต่คุณมิก...เกลียดนวล...”
“ถึงจะเกลียด ฉันก็เสร็จในตัวของเธอได้เหมือนกับอีตัวที่เคยใช้บริการนั่นแหละ”
หล่อนน้ำตาไหลไม่หยุด มองเขาอย่างตัดพ้อน้อยใจ
นี่เขา...มองหล่อนไม่ต่างจากอีตัวเลยสินะ
“นวล...ไม่ยอม...”
“กล้าต่อต้านฉันก็เอาสิ ถ้าทำได้นะ”
เขาพูดอย่างโอหัง และสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวทันที เรือนร่างทรงพลังที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อลอนงามอยู่ตรงหน้าหล่อน กลีบปากของหล่อนแห้งผาก เมื่อสายตาลดต่ำลงไปมองเห็นอะไรบางอย่างที่กำลังชูชัน หล่อนรีบหลับตาปี๋ทันที
โดมินิกยิ้มเยาะ “ถึงดุ้นของฉันจะเป็นดุ้นแรกที่ได้เข้าไปในตัวของเธอ แต่ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอไม่เคยเห็นมันมาก่อน จริงไหม นวลลออ”
เขาดูถูกหล่อนอย่างร้ายกาจ “คุณมิกปากร้าย ใจร้ายที่สุด นี่ปล่อยนวลนะ” หล่อนลืมตาขึ้นจ้องหน้าเขา และพยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งจงใจถูไถอาวุธลับประจำกายกับร่างกายของหล่อน
“ปล่อยนวล...อื้อ...”
“อยากให้ฉันเอาใจจะขาด ยังจะมาทำเป็นเล่นตัวอีก ฉันตามมารยาของเธอทันนะ นวลลออ”
“นวลไม่ได้เป็นอย่างที่คุณมิกคิด...ปล่อยนวลค่ะ...”
เขาไม่ปล่อย แถมยังกระแทกปากลงมาบดขยี้อีกต่างหาก หล่อนผลักไสเขา ดิ้นรนอย่างสุดความสามารถ แต่ก็สู้แรงเขาไม่ได้เหมือนเช่นทุกครั้ง เพราะเพียงไม่นาน คนที่จูบเก่งราวกับปรมาจารย์ก็จับหล่อนเปลื้องผ้าจนเกลี้ยงเกลา และทาบทับลงมาหาทั้งตัว แล้วตลอดเวลาที่เขากระทำนั้นไม่ได้หยุดจูบปากดูดลิ้นเลยแม้แต่วินาทีเดียว
ฝ่ามือใหญ่เลื่อนลูบไปตามร่างสาว บีบเคล้นแสดงความเป็นเจ้าของอย่างน่าละอาย หล่อนดิ้นรน พยายามต่อต้าน แต่ก็อ่อนแรงลงทุกขณะ จนกระทั่งไร้สติอย่างสิ้นเชิง เมื่อเขาตวัดรวบยอดถันเข้าไปกัดกินในอุ้งปาก
“อา...”
อุ้งมือของเขาโอบประคองบีบเคล้น นิ้วแกร่งเขี่ยคลึงเม็ดบัวจนคัดแข็งเป็นตุ่มไต หล่อนดิ้นพล่านด้วยความทรมาน สะโพกงามส่ายระริก น้ำสวาทไหลซึมออกมา
“อา...”
เขายังคงกัดกินต่อไป เดินหน้าเลียเล้าปทุมถันอวบใหญ่ของหล่อนราวกับอดอยากมานานนับปี พอเขาดื่มชิมข้างนี้อิ่มเอม ก็ย้ายไปให้ความสนใจกับเต้าอวบอีกข้าง ปลุกเร้าให้หล่อนเต็มไปด้วยความหฤหรรษ์แสนกระสัน
“อา...คุณมิก...”
หล่อนไม่เหลือยางอายใดๆ ติดกายอีกแล้ว จิตวิญญาณของหล่อนในยามนี้มันกลายเป็นทาสสวาทของโดมินิกโดยสิ้นเชิง กายสาวหยัดร่อนสูง ถูไถยั่วยวนเชิญชวนให้เขาเดินหน้าทำมากกว่าการดูดอมยอดถัน ฝ่ามือใหญ่เลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ สองเรียวขาอวบแยกแย้มออกจากกันรอคอย
“อ๊ะ...อา...”
ปลายนิ้วแกร่งแตะแต้มลงบนจุดกระสันสวาท บดคลึงจนติ่งเนื้อบวมเป่ง หยาดน้ำกระสันเปียกชุ่มไหลคลอ ก่อนที่เขาจะเข่นฆ่าหล่อนด้วยความซ่านเสียวสุดๆ เมื่อใบหน้าหล่อจัดก้มลงไปโลมเลีย
“อา...อา...คุณมิก...”
หล่อนจิกทึ้งเส้นผมนุ่มแรงๆ กดรั้งให้เขาแนบชิดกับเนินฉ่ำให้มากที่สุด ลิ้นสากตวัดเลียทุกซอกมุม นิ้วยาวสอดลึกเข้าไปภายในทีละนิด ใบหน้าของหล่อนบิดเบี้ยวทรมาน ความเสียวกระสันทวีความรุนแรงขึ้นทุกครั้งที่นิ้วยาวขยับ
“อา...อา...”
ร่างสาวคล้ายกับไร้กระดูก บิดเร่าๆ เลื้อยส่าย ก่อนจะเกร็งกระตุก อย่างรุนแรงเมื่อนิ้วยาวและลิ้นสากส่งให้หล่อนขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าไปในเวลาอันรวดเร็ว
โดมินิกกัดฟันแน่น ใบหน้าหล่อเหลาบิดเบี้ยว เมื่อแรงตอดรัดของกลีบสาวรอบนิ้วมือรุนแรงจนน่ากลัว เขาชักนิ้วออก เลื่อนตัวขึ้นไปจูบปาก และดูดอมยอดถันอีกสองสามครั้ง ก็จดจ่อท่อนชายกับความชุ่มฉ่ำ ก่อนทิ่มแทงเข้าไปสุดแรงอย่างลืมตัว
“อ๊ะ...อา...”
“โอว...โอว...”
เขาครวญครางหน้าตาบิดเบี้ยว เมื่อความเป็นชายถูกตอดรัดจากกล้ามเนื้อนุ่มลื่นรุนแรง เขากัดฟัน ข่มความเสียวกระสันเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เดินหน้าเคลื่อนไหว กระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่างอวบอิ่มที่เผยอรับแรงปะทะจากเขาอย่างกระตือรือร้นด้วยความหนักหน่วง ดิบเถื่อน และสุดพลัง
“โอว...โอว...ร้อนแรงเหลือเกิน...”
เขาไม่ควรจะชื่นชมหล่อน ไม่ควรจะชื่นชอบกับการตอบสนองร้อนแรงของผู้หญิงสารเลวคนนี้ แต่เจ้าหล่อนทำให้เขามีความสุขเหลือเกิน ทุกครั้งที่ได้ถูกโอบรัด ทุกครั้งที่ได้ดื่มกิน โลมเลีย เขามีความสุข เสียวกระสันอย่างที่ไม่เคยได้รับจากหญิงใดมาก่อน แม้แต่ทิพย์เกสร
“โอว...โอว...”
เจ้าหล่อนตวัดสองขารวบเอวของเขาเอาไว้แน่น ดึงรั้งให้เขากระแทกกระทั้นได้อย่างถนัดถนี่ เสียงกรีดร้องครวญครางด้วยความสุขหลายต่อหลายครั้งจากอุ้งปากหวานฉ่ำ ทำให้เขายิ่งถลำลึกลงไปในเหวสวาทของนวลลออมากยิ่งขึ้น
“โอว...โอว...ไม่ไหวแล้ว...โอว...”
เขากดกระแทกเข้าหาสุดแรง บั้นท้ายทรงพลังขยับเข้าใส่ถี่ระรัว ภาวนาให้ความสุขยืดออกไปอีกสักวินาที แต่มันยากเหลือเกิน เมื่อเจ้าหล่อนทั้งตอดทั้งบีบรัด จนเขาไม่อาจต่อสู้กับความเสียวกระสันที่เกิดขึ้นได้อีก สุดท้ายก็จำต้องแตกระส่ำออกมาอย่างรุนแรง
“อ๊ากกกกกกก โอว...”
เขาปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าใส่ร่างสาวคับแน่น หอบหายใจระรัวกับเซ็กซ์มหัศจรรย์ที่เพิ่งเกิดขึ้น ทำไมเขาจะต้องรู้สึกดีด้วย ทำไมจะต้องรู้สึกอยากทำต่อ...
“ปล่อยนวลค่ะ...” พอเจ้าหล่อนได้สติก็เริ่มผลักไส แต่หารู้ไม่ว่ายิ่งหล่อนขยับเขยื้อนเท่าไหร่ โอกาสที่เขาจะปลดปล่อยหล่อนให้เป็นอิสระมันก็น้อยลงทุกขณะ
“ยังไม่พอ...เธอจะต้องรับความบ้าจากฉันอีกครั้ง”
“ไม่...คุณมิกปล่อยนวล...อ๊ะ อา...อา...”
